Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2018

La Signora del Giocondo


(ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ μυθιστόρημα, Ἄγγελοι Καρφώνονται μὲ τὸ Κεφάλι στὴν Ἄσφαλτο)
Ἡ με­γά­λη sala τῶν χο­ρο­ε­σπε­ρί­δων μὲ τοὺς κα­θρέ­πτας ἐ­φω­τί­ζε­το ἀ­πο­κλει­στι­κῶς ὑ­πὸ τοῦ ἀρ­γυ­ρό­χρου σέ­λα­ος τῆς σε­λή­νης, τὸ ὁ­ποῖ­ον δι­ήρ­χε­το μέ­σῳ ὑ­περ­με­γέ­θους, ἐν­τυ­πω­σι­α­κοῦ, ὑ­α­λί­νου θό­λου. Καὶ εἶ­δον εἰς τὸ ἡ­μί­φως καὶ ἐ­θαύ­μα­σα!
Εἶ­δον γυ­μνὰ καὶ ἡ­μί­γυ­μνα, γυ­ναι­κεῖ­α καὶ ἀν­δρι­κὰ σώ­μα­τα αἰ­ω­ρού­με­να μὲ θεί­αν χά­ριν εἰς μέ­γα ὕ­ψος σχη­μα­τί­ζον­τα κυ­μα­τί­ζον δα­κτυ­λι­ο­ει­δὲς ἐ­ρω­τι­κὸν σύμ­πλεγ­μα πε­ρι­στρε­φό­με­νον βρα­δέ­ως! Ἐ­που­ρά­νι­ον ὄρ­γι­ον ἐ­τε­λεῖ­το εἰς τοὺς αἰ­θέ­ρας… ‘Ρί­γος ἠ­σθάν­θην καὶ ἔ­παρ­σιν καὶ με­τα­φυ­σι­κὴν με­ταρ­σί­ω­σιν ἀλ­λὰ καὶ ἄ­με­σον ἐν­το­νω­τά­την στῦ­σιν.
Τὸ δι­ά­πλεγ­μα τῶν σω­μά­των ἐ­νε­θύ­μι­ζεν ζω­γρα­φι­κοὺς δι­α­κό­σμους ὀ­ρο­φῶν ἀ­να­γεν­νη­σι­α­κῶν palazzi, ἀ­να­πα­ρι­στά­νον τὰς ἐ­ρω­το­τρο­πί­ας τῶν ὀ­λυμ­πί­ων θε­ῶν. Ἐ­θαύ­μα­ζον τὴν ποι­κι­λί­αν καὶ πρω­το­τυ­πί­αν τῶν ἐ­ρω­τι­κῶν στά­σε­ων καὶ πε­ρι­πτύ­ξε­ων, ἐ­πι­τυγ­χα­νο­μέ­νων χά­ρις εἰς τὴν ἀ­πο­δέ­σμευ­σιν τῶν σω­μά­των ἐκ τοῦ γη­ί­νου βά­ρους, ἀλ­λὰ κυ­ρί­ως εἰς τὴν ἀ­πε­λευ­θέ­ρω­σιν τῶν ψυ­χῶν ἐκ τῶν ἠ­θι­κῶν δε­σμεύ­σε­ων καὶ κα­νό­νων. Τὰ ἀ­ρα­χνο­ϋ­φῆ φο­ρέ­μα­τα τῶν γυ­ναι­κῶν ἐ­σά­λευ­ον χα­ρι­έν­τως ὡς πέ­πλα με­δου­σῶν, κα­λύ­πτον­τα κι ἀ­πο­κα­λύ­πτον­τα ἐ­ξαι­σί­ους μη­ρούς, ἀ­γλα­οὺς μα­στοὺς καὶ ρο­δί­νους σχι­σμὰς αἰ­δοί­ων ἐν­τός τῶν ὁ­ποί­ων στίλ­βον­τες φαλ­λοὶ πρι­α­πεί­ων ἀν­δρῶν ὠ­λί­σθαι­νον με­θ’ ἁ­βρό­τη­τος εἰς τὸν ῥυθ­μὸν τοῦ βάλς.
Ἐν­τὸς τῆς πλει­ά­δος τῶν δι­ο­νυ­σι­α­στῶν ἀ­νε­γνώ­ρι­σα τὸν ῥω­μα­λέ­ον ἰ­σπα­νὸν κι­νη­μα­το­γρα­φι­στὴν Luis Buñuel (1900-1983) ἐ­νερ­γοῦν­τα βα­θεῖ­αν εἰ­σέ­λα­σιν ἐ­πὶ τῆς βε­βυ­θι­σμέ­νης εἰς ἡ­δο­νι­κὴν ἔκ­στα­σιν δε­σποι­νί­δος Genevieve Straus (1849-1926), τῆς ὁ­ποί­ας οἱ ὡ­ραῖ­οι πλό­κα­μοι ἐ­κυ­μά­τι­ζον ἀ­κτι­νο­ει­δῶς, ἐ­νῷ τὸν μα­στὸν αὐ­τῆς ἐ­μά­λα­ζεν πε­ρι­πα­θῶς ὁ γάλ­λος ποι­η­τὴς Guillaume Apollinaire (1880–1918), ὅ­στις ἔ­χων τὴν πε­ρι­σκε­λί­δα κα­τα­βι­βα­σμέ­νην ἕ­ως τῶν ἀ­στρα­γά­λων προ­σέ­φε­ρεν θυ­σί­αν αἰ­νέ­σε­ως τὸ πέ­ος αὐ­τοῦ εἰς τὴν αὐ­στρι­α­κὴν φω­το­γρά­φον Dora Kallmus, γνω­στὴν ὡς madame D' Ora (1881-1963), ἡ ὁ­ποί­α εἶ­χεν ἐγ­κα­τα­λει­φθῇ ψυ­χῇ τε καὶ σώ­μα­τι εἰς τὸν πε­ώ­δη γάλ­λον συγ­γρα­φέ­α Georges Bataille (1897–1962), τοὺς ὀγ­κώ­δεις ὄρ­χεις τοῦ ὁ­ποί­ου ἐ­κρά­τη δι­ὰ τῆς δε­ξι­ᾶς ἡ ἀ­ναρ­χι­κὴ φε­μι­νί­στρι­α ρω­σὶς Anna Kuliscioff ἢ Kulischov (1857-1925), ἥ­τις δι­ὰ τῆς ἀ­ρι­στε­ρᾶς προ­σέ­φε­ρεν βό­τρυν στα­φυ­λῆς εἰς τὸν κο­ρυ­φαῖ­ον ἰ­δι­κόν μας Ἀν­δρέ­αν Ἐμ­πει­ρί­κον (1901-1975) τὸν ἀ­πο­λαμ­βά­νον­τα ταυ­το­χρό­νως τὴν χα­λα­ρω­τι­κὴν πε­ο­λει­χί­αν τῆς αἰ­σθη­σι­α­κῆς ἰ­τα­λί­δος δη­μο­σι­ο­γρά­φου καὶ κρι­τι­κοῦ τέ­χνης Margherita Sarfatti (1880–1961), ἐ­ρω­μέ­νης τοῦ δι­κτά­το­ρα Benito Mussolini, ἡ ὁ­ποί­α… Καὶ ἡ ἐ­ρω­τι­κὴ ἅ­λυ­σος ἐ­συ­νε­χί­ζε­το μὲ πολ­λὰ ἀ­κό­μη γνω­στὰ ἱ­στο­ρι­κὰ ὀ­νό­μα­τα, τῶν ὁ­ποί­ων ἡ ἁ­πλὴ καὶ μό­νον μνη­μό­νευ­σις θὰ ἀ­πή­τει σε­λί­δας ἐ­πὶ σε­λί­δων...
Ἐ­θε­ώ­ρουν ἔκ­θαμ­βος τὸν δα­κτύ­λι­ον τῶν ἀ­στρο­ναυ­τῶν-βακ­χευ­τῶν ὅ­στις ἐ­λι­κνί­ζε­το κυ­μα­το­ει­δῶς εἰς τὴν ὑ­ψη­ρε­φῆ αἴ­θου­σαν ὡς σι­ω­πη­ρόν, γα­λή­νι­ον ὅ­ρα­μα, ἐ­νῷ ἡ ὀρ­χή­στρα ἐ­πὶ τοῦ δα­πέ­δου ἐ­ξε­τέ­λει μὲ ἄ­ψο­γον τρό­πον τὸ δι­ά­ση­μον βάλς.
«Mon Dieu! Quelle partouse!» ­θαύ­μα­σα.
  «Εὑ­ρι­σκό­με­θα εἰς τὴν γα­μό­σφαι­ραν, ­κτὸς πε­δί­ου βα­ρύ­τη­τος καὶ ­θι­κῆς...» ­ξή­γη­σεν Marcel.

.......................................................................................................................................

       «Χί, χί, χί..!»
Ἔ­κρη­ξις γυ­ναι­κεί­ου γέ­λω­τος εἵλ­κυ­σεν τὴν προ­σο­χήν μου καὶ ἀ­να­ση­κώ­σας τὸ βλέμ­μα πρὸς τὸν ὑ­ά­λι­νον θό­λον.., ἔ­μει­να μὲ τὸ στό­μα ἀ­νοι­κτόν!
Ἡ signora del Giocondo -ἡ δι­ά­ση­μος Mona Lisa!- μὲ τὰ αἰ­θέ­ρι­α πέ­πλα της ἀ­να­πε­πτα­μέ­να καὶ τοὺς πό­δας εἰς πλή­ρη δι­ά­στα­σιν -spagato- ἱ­πτα­μέ­νη βρα­δέ­ως ἐν μέ­σῳ δα­κτυ­λί­ου ἀν­δρῶν ἀ­να­φω­νοῦν­των ρυθ­μι­κῶς ὤ..! ὤ..! ὤ..!, φλάπ! ἐ­δέ­χθη εἰς τὸν χα­λα­ρόν της πρω­κτὸν καὶ χὶ-χὶ-χί! ἐ­γέ­λα­σεν, τὸ μέ­γα πέ­ος τοῦ ἱ­δρυ­τοῦ τοῦ νταν­τα­ϊ­σμοῦ[1] Tristan Tzara (1896–1963), ὅ­στις μὲ ἀ­ρι­στο­τε­χνι­κὴν κί­νη­σιν τῆς λε­κά­νης – ὤ­ωπ! τὴν ἐ­ξα­πέ­στει­λεν -ὤ..! ὤ..! ὤ..! τὴν ἐ­νε­θάρ­ρυ­νεν ἡ χο­ρεί­α τῶν νταν­τα­ϊ­στῶν- ἐ­πὶ τοῦ ἀ­να­μέ­νον­τος αὐ­τὴν πέ­ους  - φλούπ!, τοῦ ρω­μα­νο-ἑ­βραί­ου ζω­γρά­φου καὶ ἀρ­χι­τέ­κτο­νος Marcel Janco[2]  (1895-1984), ὅ­στις μὲ τὴν σει­ράν του τὴν ἔ­πεμ­ψεν –ὤ..! ὤ..! ὤ..!– πρὸς τὸ λαμ­βά­νον ἐ­πί­και­ρον θέ­σιν πέ­ος – γλούπ! τοῦ γάλ­λο-γερ­μα­νοῦ ζω­γρά­φου γλύ­πτου καὶ ποι­η­τοῦ Hans Arp (1886 – 1966). Οὕ­τω, μὲ ἀλ­λε­πάλ­λη­λα φλάπ! καὶ φλούπ! καὶ γλούπ! καὶ χὶ-χὶ-χί! τὴν δι­ε­βί­βα­ζον ὁ εἷς εἰς τὸν ἄλ­λον, ἀ­θλού­με­νοι κα­τ’ αὐ­τὸν τὸν πρω­τό­τυ­πον τρό­πον εἰς τὸ ἀ­παι­τη­τι­κὸν ἄ­θλη­μα τῆς πε­ο­ει­δοῦς πε­το­σφαι­ρί­σε­ως, ἐ­νῷ κα­τὰ τὴν τε­θλα­σμέ­νην δι­α­δρο­μήν της ἡ signora Gioconda –ἡ πε­ρί­φη­μος Mona Lisa!– δι­ὰ κυ­βι­στή­σε­ων, ἀ­να­στρο­φῶν καὶ πε­ρι­στρο­φῶν τοῦ εὐ­λυ­γί­στου σώ­μα­τός της, ἐ­σά­ρω­νεν τὸν χῶ­ρον συλ­λέ­γου­σα εἰς τὸ στό­μα της τὰς σε­λα­γιζούσας, δι­αυ­γεῖς, σφαι­ρι­κὰς στα­γό­νας τοῦ σπέρ­μα­τος τῶν νταν­τα­ϊ­στῶν.
«Elle a chaud au cul[3]...» ἐ­πα­νέ­λα­βεν μὲ συγκινητικὴν ἀφοσίωσιν ὁ Marcel.




[1] ‘Dada’ or ‘Dadaism’ is a cultural movement that began in Zürich, Switzerland, during World War I and peaked from 1916 to 1922. According to its proponents, Dada was not art, it was ‘anti-art’. For everything that art stood for, Dada was to represent the opposite. Where art was concerned with traditional aesthetics, Dada ignored aesthetics. If art was to appeal to sensibilities, Dada was intended to offend. Through their rejection of traditional culture and aesthetics, the Dadaists hoped to destroy traditional culture and aesthetics.
[2] Marcel Janco recalled, ‘We had lost confidence in our culture. Everything had to be demolished. We would begin again after the ‘tabula rasa’. At the Cabaret Voltaire we began by shocking common sense, public opinion, education, institutions, museums, good taste, in short, the whole prevailing order’.
[3] She has a hot ass

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου