Οἱ συντηρηταὶ τοῦ σύμπαντος:

   

Ἐπὶ ὥρας ἐκαλπάζομεν ἐπὶ τοῦ ἀνωφεροῦς γαλαξίου –κοινῶς, ζουνάρι τῆς καλογριᾶς ἢ Ἰορδάνης ποταμὸς– καὶ αἱ ὁπλαὶ τῶν κελήτων ἵππων κτυποῦσαι ἐπὶ τῆς σκληρᾶς ἀστροστρώτου ὁδοῦ ἀντήχουν –κλαπατάκ! κλαπατάκ! κλαπατάκ! εἰς τὰς ἐσχατιὰς τοῦ σύμπαντος.

       -«Ὑψώσατε τὸν φανόν, μεσιὲ Λεφρέ· ὑψώσατε αὐτὸν ἵνα βλέπωμεν ποῦ ὑπάγομεν» ἐφώναξεν ὁ André Breton.

       -«Ποῦ ὑπάγομεν;»

       -«Θὰ σᾶς ἐξηγήσω: Ὅπως ἤδη γνωρίζετε, ἐγὼ κι ὁ Marcel εἴμεθα σουρρεαλισταὶ - μηχανοτεχνῖται οἱ ὁποῖοι πέραν τῶν ἐπισκευῶν τῶν βλαβῶν τοῦ ξενοδοχείου, ἔχομεν ἀναλάβει καὶ τὴν συντήρησιν τοῦ κοσμικοῦ μηχανισμοῦ. Καθῆκον μας εἶναι νὰ φροντίζωμεν διὰ τὴν καλὴν λειτουργίαν τῆς συμπαντικῆς μηχανῆς λιπαίνοντες ἀνὰ τακτὰ διαστήματα διὰ μηχανελαίου τὰ τριβόμενα μέρη αὐτῆς οὕτως ὥστε νὰ ὀλισθαίνουν ἄνευ φθορῶν καὶ ἀθορύβως, ἀντικαθιστῶντες ὅπου χρὴ τὰ κατεστραμμένα μηχανικὰ στοιχεῖα διὰ καινουργῶν ἀνταλλακτικῶν...»

       -«..!»

       -«Βεβαίως, διότι τί νομίζετε ἀγαπητέ; Ὁ κόσμος μία μηχανὴ εἶναι -ἡ μηχανὴ τοῦ χρόνου- το δὲ σύμπαν ἓν πελώριον, ἀκριβὲς ὡρολόγιον. Ὅμως κάποια βλάβη ὑπέστη ὁ ὡρολογιακὸς μηχανισμὸς καὶ ὁ χρόνος ἔπαυσεν.

………………………………………………………………………………………………..

       Κλαπατάκ! κλαπατάκ! κλαπατάκ.., ὡς ἀπόκοσμοι ἱππότες ἐκαλπάζομεν εἰς τὴν ἀπέραντον, ἐρημίαν τοῦ διαστήματος. Ἐλάβομεν τὴν ἄγουσαν πρὸς τὸν Ἀλτάιρ, εἶτα κατηυθύνθημεν πρὸς τὸν Λαμπαδίαν ἢ Ἀλδεβαράν, καὶ τώρα ἐπορευόμεθα παρὰ κατακόρυφου δίσκου τεραστίας διαμέτρου ἐκ κρυσταλλικοῦ διαφεγγοῦς ἀχάτου λευκοτέρου χιόνος, ὅστις ἦτο ἡ.., πανσέληνος! Παρακάμπτοντες αὐτήν, ὤωω...!

       Ἐνώπιον τῶν ἐκθάμβων ὀφθαλμῶν μου ἀπεκαλύφθη ὁ ἀπειρομεγέθης ὠξειδωμένος ὡρολογιακὸς μηχανισμὸς τοῦ σύμπαντος κόσμου, μία παμπαλαία μηχανὴ ἰλιγγιώδους πολυπλοκότητος ἐκτὸς λειτουργίας.

       Ἀφιππεύσαμεν.

       -«Ἰδού, διατὶ ἔπαυσεν ὁ χρόνος»  εἶπεν ὁ μέγας Breton δεικνύων τὸν γαλαξίαν. «Εἶναι ἀποσυνεσπειρωμένος».

       -«Πῶς εἴπετε;»

       -«Ὁ γαλαξίας εἶναι τὸ ἐλατήριον τοῦ ὁποίου ἡ ἐλαστικὴ δυναμικὴ ἐνέργεια κινεῖ τὸν συμπαντικὸν ὡρολογιακὸν μηχανισμὸν» ἐξήγησεν ὁ Breton.

       Καὶ λέγων ταῦτα ἤρχισεν νὰ περιστρέφη χορδιστήριον καὶ ταυτοχρόνως -σᾶς ὀρκίζομαι!- εἶδον τὸν γαλαξίαν συσπειρούμενον.

Ἔεπ.., πῶς πᾶτε διακοπὲς χωρὶς τοὺς “Ἀγγέλους..;”

http://issuu.com/larrycool/docs/larry_cool_-______________________________________?mode=window